سایت “المانیتور” با اشاره به آمادگی ایران و هندوستان برای گسترش روابط تجاری و اقتصادی به این موضوع می پردازد که پس از گذشت یک دهه از تعویق ایجاد شده در ایجاد مسیر ارتباطی میان افغانستان، ایران و هندوستان از طریق بندر “چابهار” این پروژه در حال تکمیل شدن است.

به گزارش ، سایت تحلیلی “المانیتور” با اشاره به اعلام آمادگی هندوستان برای گسترش همکاری با ایران در زمینه حمل و نقل می افزاید:”علاوه بر هند، افغان ها نیز اخیرا اشاره کرده اند که آمادگی امضای قرارداد سه جانبه با ایران و هندوستان را دارند و به احتمال زیاد توافق نهایی ماه آینده صورت خواهد پذیرفت.”

“المانیتور” در ادامه با ابراز خوش بینی درباره امکان تقویت روابط سه کشور در حوزه حمل و نقل می افزاید:”به احتمال زیاد ایران، افغانستان و هندوستان موافقت به تعویق افتاده حمل و نقل را نهایی خواهند کرد. این موضوع می تواند دروازه های بیش تری را به روی اقتصاد ایران و هندوستان و تعامل دو کشور بگشاید.”

“المانیتور” با اشاره به تاثیر مخرب تحریم های بین المللی وضع شده علیه ایران بر روابط اقتصادی دو کشور ایران و هندوستان و تاثیر مثبت لغو بخش عمده ای از تحریم های وضع شده پس از توافق موقت هسته ای ایران و کشورهای عضو گروه 1+5 در ماه نوامبر گذشته می افزاید:”از سال 2005 میلادی به این سو ایران و هندوستان به دلیل تحریم های وضع شده از سوی دولت امریکا علیه ایران نتوانسته اند روابط تجاری خود را گسترش دهند. طبق توافق اولیه حاصل شده قرار بود تا بندر “چابهار” به عنوان گذرگاهی اقتصادی و استراتژیک میان سه کشور ایران، افغانستان و هندوستان مورد بهره برداری قرار گیرد. بندر چابهار ایران به سواحل “مکران”راه دارد و تنها بخشی است که مستقیما به اقیانوس هند متصل است و از این نظر می تواند برای تجارت هندوستان مفید فایده باشد.

دهلی نو پیش تر متعهد شده بود تا 100 میلیون دلار برای ایجاد مسیر ارتباطی در چابهار سرمایه گذاری کند. اکنون اما هندی ها درصدد جبران تاخیر خود در اجرای تعهدات شان برآمده اند. گرچه توافق هسته ای ایران در مرحله کنونی موقت است اما هندوستان اشتیاق زیادی از خود برای گسترش روابط با ایران نشان داده است و در این باره خوش بین می باشد.”

المانیتور در بخش پایانی این مطلب روابط میان ایران و هندوستان در سال 2014 میلادی را پرچالش ترین رابطه می داند و می افزاید:”سال 2014 میلادی سالی پرچالش برای هندوستان و ایران خواهد بود چرا که وضعیت همسایگان مشترک هر دو کشور نامشخص است. اکنون افغانستان پس از برگزاری انتخابات ریاست جمهوری وضعیت تازه ای را تجربه خواهد کرد و نیروهای خارجی قرار است آن کشور را ترک کنند هم چنین احتمال وقوع حملات تروریستی در مرز پاکستان و افغانستان نیز یکی دیگر از چالش های عمده پیش روی آن کشور است.”

مطالب مرتبط