دیپلماسی زیارت یا دیپلماسی درگاه یا دیپلماسی ترحیم یا دیپلماسی مسجد اصطلاح جدیدی در علوم سیاسی و روابط بین‌الملل است که برای توصیف دیدارهای غیر رسمی مقامات رسمی کشورهایی که با یکدیگر روابط سیاسی سردی دارند به کار می‌رود.

  نظر به اینکه سفر مقامات هند و پاکستان به کشورهای یکدیگر تبعات داخلی مهمی برجای می‌گذارد در نتیجه تا کنون سفر رسمی مقامات به ندرت و به سختی میان دو کشور انجام می‌گرفت اما مقامات پاکستان با استفاده از فرصت حج و زیارت درگاه شریف می‌توانند بدون دعوت رسمی به هند سفر کنند. در تاریخ ۱۸/۱/۹۱ رئیس جمهور پاکستان برای زیارت آرامگاه “خواجه معین‌الدین چشتی” عازم درگاه “اجمیر شریف” یکی از زیارتگاه های مهم کشور هند شد. این شیوه سفر را بی‌نظیر بوتو پایه گذاری نمود.

اگرچه آصف‌علی زرداری با هدف زیارت اجمیر شریف راهی هند شده‌است اما با “منموهن سینگ” نخست وزیر هند نیز ملاقات و در نهار رسمی با مقامات سیاسی و امنیتی مذاکراتی داشت. که از آن با نام دیپلماسی زیارت یا دیپلماسی درگاه یاد می‌شود. پیشتر نیز مقامات ایرانی تحت عنوان زیارت مکه و کربلا دیدارهای محرمانه‌ای با مقامات سعودی و عراق برگزار می‌کردند. اصطلاحات دیپلماسی ترحیم و دیپلماسی مسجد نیز اخیرا رایج شده‌است.