« هند در حال ظهور »  روزنامه پایونیر:

در عصر سیاست جهانی، وابستگی متقابل و اتکاء بریکدیگر، سیاست  خارجی از امور داخلی شروع می شود. متاسفانه طی ده سال گذشته سیاست خارجی هند، چه در مقابل همسایگان و چه در مقابل قدرت های جهانی مانند آمریکا و چین فاقد جرأت و اعتقاد در تعیین نمودن جهت نظم بین  المللی و طراحی نمودن روابط بوده است. برعکس دوره واجپایی که نقطه ویژه آن جرات در تصمیم گیری بوده است، حکومت ده ساله ائتلاف مترقی متحد شاهد دو دلی و دست و پاچلفتی در امور راهبردی، خارجی و امنیتی بوده است.

بطور مثال، طی زمان اخیر بزرگ ترین ناکامی هند در حوزه سیاست خارجی، تحکیم روابط بین پاکستان و چین بوده است.

الان سئوال این است که در زمان دولت جدید بی.جی.پی.  و آقای مودی سیاست خارجی هند چه باید باشد.

بطور اجمالی می توان گفت که این سیاست باید موجب گسترش روابط هند در سطح جهانی باشد. این سیاست باید فعال و پویا باشد و نوآوری های  جدیدی داشته باشد. در مجموع می توان گفت که سیاست خارجی هند باید ویژگی های ذیل داشته باشد:

 پاراگماتیسم و انعطاف پذیری،

توجه به منطقه و همسایگان، – چالش های دولت جدید نیز همچنان – افغانستان- پاکستان – آمریکا – چین و ایران خواهد بود.

دولت باید با وسایل محدود و دولت کوچک اما شفافیت بیشتر و کارهای بیشتر انجام دهد،

ناریندرا مودی باید بعنوان یک دولتمرد و از طریق مشورت با دیگران عمل کند. در نهایت می توان گفت که هند نمی تواند امور خارجی را نادیده بگیرد. برای دولت مودی ضروری است که فرصت های از دست داده شده را مجدداً بدست بیاورد. جهان فعلی با توجه به رشد جمعیت، بحران زیست محیطی، کمبود وسایل و رقابت های قدرت پر از مشکلات می باشد.و هر لحظه چالش های غیر منتظره ای بروز می کند  از ناریندرا مودی انتظارات زیادی وجود برای سرعت در پاسخ به این چالش ها وجود دارد. یکی از انتظارات این است که در سیاست خارجی کشور شفافیت بیشتر و ابهام کمتر وجود داشته باشد و جهان از وی انتظار دارد که وی بین صلح و قدرت موازنه ایجاد خواهد کرد.

اوتام کومار سینها در روزنامه پایونیر: