تصویری از بوته زرشک در روستای ییلاقی ایرا
زرشک درختچه‌ای تیغدار به طول ۱ تا ۵ متر است. چوب آن به رنگ قرمز، قهوه‌ای یا زرد است. برگ‌های آن بیضی شکل با دندانه‌های اره‌ای و میوه اش قرمز رنگ بیضوی شکل و ترش مزه‌است. به ریشهٔ درخت زرشک «آئر خیس» گفته می‌شود. زرشک ایرانی با گونه های زرشک دیگر متفاوت است و اگرچه در گونه بریس قرار دارد اما خود یک گونه متمایز است که نباید آنرا بریس ترجمه کرد زرشک زرشک است و نمونه خارجی ان متفاوت است.

انتهای بهار و ابتدای تابستان فصل شکوفه دادن بوته زرشک است، غنچه‌های زرد رنگ زرشک در فصل پاییز رنگ قرمز گیلاسی به خود می‌گیرند.

زرشک بومی مناطق معتدل و نیمه استوایی اروپا، آسیا، آفریقا، آمریکای شمالی و آمریکای جنوبی است. کشور ایران بزرگترین تولیدکننده زرشک در دنیا است که در این میان استان خراسان و  منطقه قهستان شهرستان قائنات با در اختیار داشتن نزدیک به ۹۷ درصد از اراضی زیرکشت این محصول، تولید ۹۵ درصد از زرشک دنیا را در اختیار دارد. زرشک همانند سماق در منطقه کوهستانی قهستان می روید و هر دو برای نقرس مفید می باشند.

The country in which they are used the most is Iran, where they are referred to as zereshk(زرشک) in Persian.

The berries are common in Persian cuisine such as in rice pilafs (known as zereshk polo) and as a flavouring for poultry meat. Due to their inherent sour flavor, they are sometimes cooked with sugar before being added to Persian rice. Iranian markets sell zereshk dried. In Russia they are sometimes used in jams (especially the mixed berry ones), and extract from them is a common flavoring for soft drinks and candies/sweets.

https://commons.wikimedia.org/wiki/File:Zereshk_Zibad.jpg

زعفران در هند کاهش – افغانستان – مراکش و یونان افزایش یافته است.

…