به گزارش ایرنا، اندیشکده آمریکایی ˈبنیاد کارنگی برای صلح بین المللˈ در تازه ترین گزارش خود با عنوان ˈهسته اصلی آسیا؛ چین، هند و نظم در حال پیدایش جهانیˈ به نوشته ˈاشلی جی تلیسˈ، عضو ارشد این موسسه و کارشناس امور امنیتی، دفاعی و استراتژیک آسیا، نوشت: ˈرشد و توسعه چین و هند به عنوان قدرت های بزرگ جهانی حاکی از این است که نظم کنونی بین المللی طی دهه های آتی در بوته آزمایش قرار خواهد گرفت. چین و هند همزمان با افزایش قدرت خود در صدد تغییر نظام کنونی جهان برخواهند آمد که برای خودشان، ایالات متحده و همچنین کل جهان تبعات گسترده ای را به همراه خواهد داشت. توافق این دو کشور بر سر این تغییرات به خصوص در باره رابطه آنها با غرب، بر وی‍ژگی های آینده نظام جهانی تاثیر خواهد گذاشت. بررسی دقیق دیدگاههای چین و هند در باره بنیادهای این نظم بین المللی در حال شکل گیری، نشان می دهد که این دو کشور در باره مسائل دو جانبه و همچنین امور بین المللی اختلاف نظرهای فاحشی دارند.ˈ
نویسنده این گزارش که سابق بر این مشاور ارشد سفیر آمریکا در دهلی نو بوده است، در نوشتار خود چند نکته کلیدی را درباره این دو کشور آسیایی یادآور شد:
۱- رشد اقتصادی پایدار چین و هند به افزایش نفوذ نظامی و ژئوپولیتیک آنها کمک می کند.
۲- برغم وجود شباهت های این دو کشور در امور مربوط به توسعه، رقابت استراتژیک دو جانبه ای که بین آنها جریان دارد به این معناست که دهلی و پکن در اکثر امور کلان جهانی با یکدیگر همچشمی قابل ملاحظه ای دارند.
۳- اختلاف نظر دهلی و پکن بر سر مسائلی مانند نظام منع اشاعه تسلیحات هسته ای، امنیت آسیا، ثبات منطقه ای در جنوب آسیا و امنیت منابع مشترک دریایی و فضای سایبری، بیش از سایر امور مشهود است. همچنین این دو قدرت در حال رشد بر سر اموری که به نظام اقتصاد جهانی، امنیت انرژی و محیط زیست مربوط می شود، بیش از سایر مسائل با یکدیگر اتفاق نظر دارند.
۴- آمریکا به عنوان تنها ابرقدرت جهان و با توجه به چرخش کنونی جهت گیری سیاست آن به سمت منطقه آسیا اقیانوسیه، باید بتواند مجموعه پیچیده ای از روابط را با دهلی و پکن برقرار و مدیریت کند؛ دو کشوری که گاهی اوقات نسبت به یکدیگر دچار سوء تفاهم می شوند.
نویسنده این گزارش که پیش از این تحلیلگر ارشد اندیشکده آمریکایی ˈرندˈ بوده است، در بخش بعدی گزارش خود درباره موضع هند و چین در خصوص نظم جهانی، امنیت منطقه ای، امنیت منابع مشترک جهانی و امنیت غیرمتعارف نوشت:
ˈهند و چین بر اهمیت حاکمیت کشورها و ضرورت اصلاح نهادهای جهانی حکومتی به گونه ای که نشان دهنده این توازن قدرت جدید باشد، با یکدیگر اتفاق نظر دارند. همچنین این دو کشور قویا در خصوص نظام اقتصاد باز که موجب شکوفایی اقتصادی هر دو قدرت و حضور پررنگ آنها در بازارهای جهانی شده است، با یکدیگر هم رای هستند. از سوی دیگر، چین و هند درباره مسائلی مانند کارایی ˈپیمان منع اشاعه تسلیحات هسته ایˈ (NPT) در آینده و نقش شرکت های تجاری دولتی در گسترش پدیده جهانی شدن با یکدیگر اختلاف نظرهای بسیاری دارند.ˈ
این اندیشکده آمریکایی صلح و ثبات منطقه آسیا اقیانوسیه را خواست مشترک هر دوی این کشورها دانست که موجبات رشد و شکوفایی هرچه بیشتر اقتصادهای آنها را فراهم می کند، اما تاکید کرد که تلقی و برداشت آنها از تهدید و خطر بسیار با یکدیگر تفاوت دارد و در اولویت های آنها واگرایی مشاهده می شود. هند در پی حضور ثابت و پایدار آمریکا در منطقه است تا با زیاده خواهی احتمالی چین مقابله کند و این در حالی است که ایالات متحده در نظر چین مانع بزرگی بر سر راه تحقق اهداف منطقه ای پکن محسوب می شود و درباره اقدامات واشنگتن برای مهار خود نگران است.
به نوشته این کارشناس آمریکایی که عضو اندیشکده ˈشورای روابط خارجیˈ نیز هست، چین و هند به شدت به خطوط ارتباطی و مخابراتی که از دریاها عبور می کند وابسته اند و در نتیجه از نظام کنونی امنیت دریاها پشتیبانی می کنند اما در این مورد نیز تعبیر و تفسیرهایی که این دو کشور از امنیت داشته اند همواره با یکدیگر یکسان نبوده است.
در زمینه فناوری های فضایی پکن برتری قابل توجهی نسبت به دهلی دارد و از این رو بر ابعاد نظامی برنامه خود تاکید کرده است اما دهلی به تازگی توسعه فناوری های نظامی فضایی خود را شروع کرده است. از سوی دیگر هر دو کشور در ابتدای راه دشوار تدوین سیاست های امنیت در فضای مجازی هستند اما هر دو محدود کردن فعالیت های غیرقانونی یا غیراخلاقی آنلاین را آغاز کرده اند. در خصوص برقراری تعادل بین آزادی آنلاین و ثبات اجتماعی، هند نسبت به همتای آسیایی خود با مخالفت ها و سرزنش های بیشتری از جانب افکار عمومی مواجه شده است.
نویسنده این گزارش که ویراستاری مجموعه مقالات ˈآسیای استراتژیک ۱۴-۲۰۱۳: آسیا در عصر هسته ای دومˈ را نیز بر عهده داشته است، درباره خط مشی چین و هند درباره امور امنیتی غیرمتعارف نوشت:
ˈرویکردهای هند و چین نسبت به امنیت انرژی و محیط زیست بسیار به هم نزدیک است چرا که هر دو کشور به گونه فزاینده ای به انرژی در داخل کشورهای خود نیاز دارند و به شدت به واردات انرژی وابسته اند. این امر هر دو کشور را بر آن داشته تا به دنبال منابع کارآمدتر انرژی باشند و از تداوم حضور خود در بازارهای جهانی انرژی اطمینان حاصل کنند. خط مشی های زیست محیطی هر دو کشور بر ملاحظات محلی و کوتاه مدتی استوار است که به تعادل رسیدن آنها با الزامات رشد اقتصادی منطقه ای ضروری است.
آخرین دیدگاه‌ها