پیروزی قاطع  مودی 

انتخابات مجلس شانزدهم هند از چند نظر تاریخی بوده است. این بزرگ ترین و پر هزینه ترین انتخابات سراسر جهان بود. در این انتخابات بعد از سال ۱۹۸۴  تنها یک حزب سیاسی(از دویست حزب شرکت کننده)(کل احزاب ۱۶۸۷ حزب) اکثریت قاطع کرسی ها (بیشتر از ۲۷۲) در مجلس هند را به دست آورده است. در سال ۱۹۸۴ درپی ترور خانم ایندرا گاندی، در سراسر هند موج همدردی ایجاد شد که نتیجه آن پسرش راجیوگاندی دو سوم از مجموع کرسی های مجلس را به دست آورده بود.

اکنون حزب بی.جی.پی.به تنهایی بطور باورنکردنی  ۳۲ درصد از کل رأیهای کشور را به دست آورده است که برای این حزب تا کنون بی سابقه و بالاترین رقم بوده است.

این انتخابات شاهد شکست تعدادی از وزیران مهم دولت مرکزی از جمله سوشیل کومار شینده، وزیر کشور-کاپیل سیبال،وزیر توسعه انسانی-  فاروق عبدالله،وزیر انرژی های نو- غلام نبی آزاد وزیر بهداشت  و خانم آمبیکا سونی وزیر اطلاع رسانی و پاوان بانسل، ساچین پائلوت از چهره های برجسته هندبوده است.

بی تردید این انتخابات به معنی  سرنگونی کامل حزب کنگره است ۴۷ کرسی یعنی شکست تاریخی برای حزبی که توقع ۱۶۰ کرسی داشت.

 علت روشن است حکومت ده ساله گذشته این حزب فاقد مدیریت شایسته و پر از فساد و ناکارامدی و بی عدالتی بوده است. مودی در سخنرانی پیروزی خود در شهر واراناسی گفت که وی خود را «کارگر شماره یک» محسوب می کند(وکیل الرعایا) . برای تبدیل کردن این کشور به یک ابرقدرت بزرگ به مدت ده سال نیاز دارد. عملکرد او نشان می دهد که وی به قول خود عمل خواهد کرد. مردم او را بعنوان « مرد توسعه و پشتکار» نگاه و باور دارند که وی مدل ایالت گوجرات را در سراسر کشور پیاده خواهد کرد. خود او بارها گفته است به شعارهای من گوش ندهید بیایید عملکرد مرا ببینید.

حداقل معنی مدل گوجرات یعنی فراهم کردن آب و برق ۲۴ ساعت در روز و هر روز در سال ….

اکثر نقاط این کشور هنوز فاقد آب و برق می باشند.

ناریندرا مودی در مورد ضرورت متصل ساختن رودخانه های این کشور صحبت کرده است. چنانچه رودخانه های یمنا (جمنا) ،گنگا، گوداوری، نرمدا و کاویری با یکدیگر متصل شوند هند به کشوری با مناطق ثروتمند روستایی تبدیل خواهد شد. جاگدیش بهاگواتی استاد رشته اقتصاد دانشگاه کولمبیا آمریکا گفت که مودی برای ایجاد « انقلاب دوم» در کشور قول داده است. وی نامبرده را بعنوان «نخست وزیر مردمی» نگاه می کند.

مودی درباره تبدیل کردن هند به یکی از قدرتمندترین کشورهای جهان صحبت کرده است. وی قبلاً نیز گفته بود که هند باید در تولیدات دفاعی خودکفا باشد بلکه کالاهای دفاعی را صادر هم بکند. وضعیت صنعت دفاعی هند رضایتبخش نبوده است. هند برای تولید کردن تانک «آرجون» دو دهه وقت گرفت ولی هنوزهم کیفیت این تانک مطلوب نیست.

تا آنجائیکه با اصلاحات اقتصادی مربوط می شود همه صاحبان صنایع کشور از ورود مودی استقبال کرده اند. آنان از مودی خواسته اند که به منظور جلب سرمایه و تولید فرصت های شغلی اعتماد سرمایه گذاران در اقتصاد هند را احیاء کند. همه دولتمردان جهان از جمله رئیس جمهور آمریکا از پیروزی ناریندرا مودی استقبال کرده اند. استقبال گرمی که رئیس جمهور آمریکا نسبت به مودی نشان داد نشانگر سیاست اشتباه آمریکا در خصوص خودداری از صدور روادید برای نامبرده می باشد. پاکستان، سریلانکا و بنگلادش نیز از وی برای سفر به این کشورها دعوت نموده اند.

موسسه مطالعات بین المللی چین که دارای روابط نزدیکی با وزارت امور خارجه می باشد ابراز خوشبینی کرده که آقای مودی می تواند دروازه را برای سرمایه گذاری بیشتر از سوی چین در این کشور را باز کند و وی بر تاریخ روابط هند و چین تاثیر تاریخی خواهد گذاشت. پاکستان نیز تا کنون به انتخابات اخیر هند با دید مثبت نگاه کرده است.

گفتنی است که طبقات پایین جامعه و روستائیان بطور بی سابقه ای در انتخابات مشارکت و به مودی رای دادند. مودی خود را نماینده تمام مردم هند می داند و نه فقط هندوها.

ترجمه از ( تی.وی.راجیشوار در تریبیون ۲۹ اردیبهشت ۱۳۹۳ )

 

هند از ابتدای دوره استقلال تا کنون  ۱۷ نخست وزیر داشته است.

* نارندرا مودی  ماه می ۲۰۱۴ – از حزب بی جی پی 

دکتر منموهن سینگ ۲۲، ۲۰۰۴ – تا تاریخ ۱۷ می ۲۰۱۴  از حزب  INC

شری اتل بیهاری واجپایی ۹ مارس ۱۹۹۸ – ۲۲ مه، ۲۰۰۴ از حزب بهاراتای جانیتاBharatiya Janata

شری اندر کومار ۲۱ آوریل ۱۹۹۷ – ۱۹ مارس، ۱۹۹۸ Janata DAL

شری  دیو گود ا H. D. Deve Gowda ژوئن ۱، ۱۹۹۶ – ۲۱ آوریل، ۱۹۹۷ از حزب Janata DAL

شری اتل بیهاری Vajpayee می۱۶، ۱۹۹۶ – ژوئن ۱، ۱۹۹۶ از حزب بهاراتیا جاناتا

شری P. V. ناراسیما رائو ژوئن ۲۱، ۱۹۹۱ – مه ۱۶، ۱۹۹۶ از حزب کنگره

شری چاندرا Shekhar ۱۰ نوامبر ۱۹۹۰ – ۲۱ ژوئن، ۱۹۹۱ Janata DAL (S)

شری  پرتاب سینگ Vishwanath Pratap Singh در ۲ دسامبر، ۱۹۸۹ – نوامبر ۱۰، ۱۹۹۰ Janata DAL

شری راجیو گاندی ۳۱ اکتبر، ۱۹۸۴ – دسامبر ۲، ۱۹۸۹

خانم ایندیرا گاندی ژانویه ۱۴، ۱۹۸۰ – ۳۱ اکتبر سال ۱۹۸۴ کنگره

شری چوداری چاران سینگ ژوئیه ۲۸، ۱۹۷۹ – ۱۴ ژانویه، ۱۹۸۰حزب Janata 

شری  مورارجی  دسای  دسای ۲۴ مارس، ۱۹۷۷ – ۲۸ ژوئیه، ۱۹۷۹حزب جانتا

خانم ایندیرا گاندی تاریخ ۲۴ ژانویه، ۱۹۶۶ – مارس ۲۴، سال ۱۹۷۷ کنگره

شری گلزار لعل ناندا ژانویه ۱۱، ۱۹۶۶ – ۲۴ ژانویه، سال ۱۹۶۶ کنگره

شری بهادر شاستری لال بهادر ۹ وئن، ۱۹۶۴ – ژانویه ۱۱، سال ۱۹۶۶ کنگره

شری گلزار لعل ناندا  لعل  مه ۲۷، ۱۹۶۴ – ژوئن ۹، سال ۱۹۶۴ کنگره

شری جواهر لعل نهرو ۱۵ آگوست، ۱۹۴۷ – روز ۲۷ ماه مه، سال ۱۹۶۴ کنگره

 

هندوتوا چیست؟

دولت مودی متهم به هندو گرایی و یا بنیاد گرایی هندویی است. او به اصالت مذهب هندویی در هندوستان معتقد است و باور دارد هندو می تواند فرهنگی جهانی شود.

ریشه نام هندو

هندو برگرفته از نام رودخانه سند است که ایرانیان قدیم به عنوان منطقه جغرافیایی سرزمین پهناور و تمدنی در اطراف رودخانه سند اطلاق می‌کردند این تمدن را موهنجودارو یا هاراپا نیز نامیده‌اند. اسکیلاکس یک ایرانی یونانی تبار که از طرف داریوش، امپراتور پارسی مامور پیمودن رود سند بود نام هندوس را در نوشته‌های خود برای این منطقه بکار برده است. اما بعدها در دوره اسلامی نام هندو علاوه بر جغرافیا، به مذهب مردم این منطقه نیز گفته شد و بعدها خود هندوها نیز این نام را پذیرفتند و هندو نام رسمی این دین شد. هشتاد درصد از جمعیت تقریبا ۱٫۲ میلیاردی هندوستان، پیرو آیین هندو هستند و حدود سی میلیون نفر دیگر از پیروان هندوئیسم نیز در دیگر کشورها زندگی می‌کنند. هندوئیسم، هندوگرایی یا آئین هندو (هندوتوا)، بیش از سه هزار سال دیرینگی و میلیون‌ها پیرو دارد و پس از مسیحیت و اسلام سومین دین بزرگ جهان است.
نکته بسیار مهمی که در مطالعات هند باید در نظر گرفته شود این است که بعضی از افراد، بین هندوئیزم (هندوتوا) و تبلیغ دین هندو تفاوت قائل شده‌اند. هندوتوا، تبلیغ فرهنگ هندی است که مذهب هندو فقط یک جزء یا پارهای از آن است. هندوتوا دربرگیرنده مجموعه زیادی از آداب و رسوم هندی نیز هست که ممکن است مربوط به مذهب نباشد. برخلاف سایر ادیان جهانی، هندوئیسم را نمی‌توان برپایه یک اقتدار یا جزم‌باوری اصلی ریشه‌گرفته از یک موجودیت روحانی یا یک کتاب مقدس تعریف کرد. هندوان مفهوم یکتاپرستانه«خدای خدایان» را می‌شناسند، و اغلب هنگامی که از خدا سخن می‌گویند به یک رب‌النوع خاص هندو اشاره دارند، اما هندوئیسم، متضمن چندخدایی و فرقه‌گرایی است؛ بنابراین، هندوان با اعتراف ضمنی به محدودیت دانسته‌های انسان، توافق کرده‌اند که درباره اصول عقاید توافق نداشته باشند. در نتیجه هندوئیسم بیشتر بر کردار تاکید دارد تا بر عقیده؛ و زیربنای اخلاقی آن تکثّری تقریباً نامحدود دارد.
برای دستیابی به آرمان‌های هندوگرایی، افراد می‌توانند رویکردهای گوناگونی را پیشه کنند. از آنجا که باورهای کهن و نو در هندوگرایی در کنار هم جریان دارند، باورها و رویکردهای هندوها گاه متناقض به نظر می‌آیند. هندوئیسم با نداشتن یک نظام عقیدتی یکپارچه و یک کتاب مقدس به عنوان هسته اصلی، توجهی به تقسیم جهان به مؤمن و غیر مومن ندارد. هندوئیسم همانقدر که یک دین است، یک شیوه زندگی نیز هست. هندوان در یافتن راهی که باید در پیش گیرند از آزادی زیادی برخودارند، اگر چه آنان برای تشخیص آنکه در موقعیتی خاص، کردار درست و درخور کدام است، همواره با نگرانی‌هایی روبرو هستند، اما این دین انعطاف زیادی از خود نشان می‌دهد. و همین امر باعث شده که در طول زمان و در جوامع گوناگون هندو، در سراسر جهان با تنوع زیادی در باورها و کردارها روبرو باشد.
این آیین تغییر یافتهٔ آیین ودایی هند و ترکیب آن با دین آریایی‌های مهاجر به هند که متون آن اشتراکات بسیاری با اوستای زردشت دارد می باشد. باورهای اقوام بومی هند، مانند تمدن درهٔموهنجودارو، در خدایانی مانند رودره تجلی یافت که در دوران بعد در قالب خدایان اصلی

آیین هندو متجلی شد.

1. Klaus Klostermaier (2007), A Survey of Hinduism: Third Edition, State University of New York Press, , pages 46-52, 76-77
2.  Frazier, Jessica (2011). The Continuum companion to Hindu studies. London: Continuum. pp. ۱–۱۵٫  .

 

 

 

به گزارش خبرگزاری ها  :

روزنامه پایونیر : مخالفان مودی  او  را اسلام ستیز و ناسیونالیست هندووی معرفی می کنند که با شبه نظامیان هندو همکاری داشته است. او اسلام ستیزی را انکار می کند. 

آقای ناریندرا دامورداس مودی در تاریخ 17 سپتامبر 1950 در یک خانه کم درآمد  (چای فروش) در شهر وادنگر در ناحیه میهسانا در ایالت گجرات به دنیا آمد.

نام پدرش، دامودرداس مولچند مودی و نام مادرش هیرابائی بود. وی سومین از چهار فرزند والدینش می باشد. پدرش در ایستگاه راه آهن شهر وادنگر چای فروش بود و مودی در کار چای فروشی به پدرش کمک می کرد.

مودی در زمان کودکی در تماس آر.اس.اس. قرار گرفت و شروع به حضور یافتن در برنامه های این سازمان کرد. وی در سیزده سالگی نامزد خانم جاشوده بین چیمان لال شد و در هیجده سالگی با وی ازدواج کرد. این زوج برای مدت بسیار کوتاهی با یکدیگر زندگی کردند و مودی به زودی تصمیم گرفت که زندگی مجردی داشته باشد. مودی همچنان به اصل هندویی گیاه خواری در تغذیه وفادار است.

وی در سال 1970 کارمند تمام وقتی سازمان آر.اس.اس. شد و در سال 1978 از دانشگاه دهلی در رشته علوم سیاسی مدرک لیسانس و در سال 1983 از دانشگاه گجرات در همین رشته مدرک فوق لیسانس دریافت کرد.

سازمان آر.اس.اس. در سال 1985 نامبرده را به حزب بی.جی.پی. منصوب کرد. وی در سال 1998 بعنوان مسئول سازماندهی (Organizing Secretary) منصوب شد.

در سال 2001 در ایالت گجرات حادثه زلزله رخ داد و در این دوران عملکرد سروزیر این ایالت رضایت بخش نبوده است. لذا بی.جی.پی. ناریندرا مودی را بعنوان سروزیر ایالت گجرات منصوب کرد.

در تاریخ 7 فوریه 2002 در شهر گودرا در ایالت گجرات قطاری پر از زائرین مورد حمله قرار گرفت و 60 تن از این افراد زنده سوزانده شدند. شایعه ای پخش شد که این آتش توسط مسلمانان افروخته شده بود و لذا در سراسر ایالت درگیری های ضد مسلمانان شروع شد که در نتیجه آن حدود دو هزار نفر مسلمان کشته شدند. ناریندرا مودی متهم به داشتن نقش در این درگیری ها بوده است. ولی مودی در همه انتخابات مجلس ایالتی که بعد از این درگیری در این ایالت گجرات برگزار گردید موفق بوده و از سال 2001 لغایت 2014 بطور متوالی سروزیر ایالت گجرات بوده است.

وی در سال 2013  توسط بی.جی.پی. بعنوان نامزد این حزب برای احراز سمت نخست وزیری هند معرفی گردید. در انتخابات مجلس هند که در سال 2014 به رهبری این حزب برگزار شد حزب بی.جی.پی. موفق به بدست آوردن اکثریت کرسی های مجلس( 282 ) شد و ناریندرا مودی در تاریخ 26 اردیبهشت 1393 بعنوان پانزدهمین نخست وزیر هند منصوب گردید.

گاه شمار نارندرا مودی

۱۹۷۱ : نارندرا ،۲۱ ساله از ودا نگر  Vadnagar ، گجرات، پس از جنگ هند و پاکستان  به ار اس اس می پیوندد

۱۹۷۵-۱۹۷۷ : به مخالفان دولت  و مخالفان وضع فوق العاده کمک می کند.

۱۹۸۶ : به  پیروزی  بی جی پی در انتخابات شهرداری در احمدآباد کمک می کند.

۱۹۸۷ : به طور رسمی با پیوستن به BJP وارد سیاست شده است.

۱۹۸۸ : دبیر کل این حزب در گجرات .

۱۹۹۰ : به سفر  برای سومنات هندویی کمک می کند

۱۹۹۱-۱۹۹۲ : سفر مقدس را شروع و پرچم هندو را در سرینگر کشمیر بر می افرازد.

۱۹۹۵ :  دبیر ملی حزب و  مسئول حزب در ۵ ایالت می شود .

۱۹۹۸ : به پست دبیر کلی حزب در گجرات  افزایش می یابد.

۲۰۰۱ : سر وزیر ایالت گجرات می شود

۲۰۰۲ : شورش هندوها علیه مسلمانان بدنبال کشته شدن تعدادی هندو در قطار . ۱۰۰ مسلمان کشته و صدها خانه غارت می شود

۲۰۰۵ : شورش هنوز هم بر تحولات گجرات سایه انداخته ،  آمریکا و بسیاری از کشورهای غربی او را در لیست سیاه دارند.

2007- بی جی پی در گجرات با اکثریت آراء پیروز شد و مودی مجددا سر وزیر گردید.

2012- بی جی پی مجددا با اکثریت آراء به پیروزی رسید تقریبا مشابهه دوره های قبل 115 تا 120 کرسی. مودی محددا سر وزیر شد.

2013-  مودی به عنوان نامزد نخست وزیری از سوی ائتلاف بی جی بی تعیین شد.

2014 – مودی به عنوان رهبر مبارزات انتخاباتی اتحاد بی جی پی  پیروز مندانه آراء را درو کرد. و این حزب به تنهایی 283 کرسی بدست آورد.

  ترجمه دو مقاله از پایونیر در مورد مودی :

پدر مودی  در ایستگاه راه آهن  با  کتری شیر چای می فروخته  است خود او نیز در کودکی در این شغل به پدر کمک می کرده است این نشان می دهد قدرت دموکراسی هند تا چد متحول شده است یعنی در این دموکراسی، خاندانی قدرتمند که مدت شصت سال بر کشور حکومت کرده است، از پسر یک چای فروش دوره گرد شکست می خورد.»

رهبر حزب بی جی پی محور تبلیغات خود را مسائل اقتصادی و نارضایتی از خانواده گاندی قرار داده بود. وی ایالت گجرات را به یکی از موتورهای صنعتی هند تبدیل کرده است.

مخالفان مودی می گویند او فردی فاشیست است که گرایشهای افراطی ملی گرایانه هندو دارد. او متهم است اجازه کشتار هزار تا دو هزار مسلمان منطقه گجرات را در سال دو هزار و دو داده است. این گذشته همواره بر مودی سنگینی می کند.

:« کشوری نظیر هند که به وسعت یک قاره است نمی تواند با قرار دادن افراد در برابر یکدیگر اداره شود. اکنون که او به قدرت رسیده است بسیاری را به طور مثبتی شگفت زده خواهد کرد. »

او زمان کمی برای برآورده کردن انتظارهات صدها میلیون هندی خواهد داشت چرا که بسیاری به آینده ای بهتر امیدوار هستند.

مخالفان مودی  او  را اسلام ستیز و ناسیونالیست هندووی معرفی می کنند که با شبه نظامیان هندو همکاری داشته است. او اسلام ستیزی را انکار می کند.

نارندرا مودی که از سال ۲۰۰۱ سروزیر ایالت گجرات در غرب هند بوده است، از یک طرف سیاستمداری پویا و کاردان محسوب می شود ولی از طرف دیگر تحت انتقاد قرار دارد که در شورش‌های هندو ها علیه مسلمانان در سال ۲۰۰۲ که به قتل صدها شهروند مسلمان به دست هندوهای افراطی انجامید، کاری برای حمایت و حفاظت از مسلمانان انجام نداد.

بعد از شورش‌های هندوهای افراطی، آمریکا از صدور ویزا برای نارندرا مودی خودداری کرد و دولت بریتانیا هم کلیه روابط با او را قطع کرد؛ اما او اکنون به صحنه اصلی سیاست بازگشته است.

سال گذشته، نانسی پاول، سفیر آمریکا در هند با نارندرا مودی دیدار کرد تا در خصوص مسائل امنیتی منطقه و گسترش تجارت آمریکا و سرمایه‌گذاری در هند گفتگو کند.

در اکتبر سال ۲۰۱۲ نیز بریتانیا از نارندرا مودی دعوت کرد که برای اعضای پارلمان در مجلس عوام سخنرانی کند. نمایندگان دو حزب بزرگ سیاسی بریتانیا (احزاب محافظه کار و کارگر) گفتند که صدای او باید شنیده شود.

 با این حال، وقتی مشخص شد که نارندرا مودی نامزد حزب خود برای نخست وزیر خواهد بود، حزب جاناتا دال یونایتد که متحد کلیدی حزب بهاراتیا جاناتا در ائتلاف دموکراتیک ملی هند است، در اعتراض از ائتلاف با آن حزب خارج شد.

نارندرا مودی در دوره انتخابات  به مدت ۹ ماه برای حزبش در شهرهای مختلف هند ۴۴۰ سخنرانی کرد   و در ۵۸۰۰ منطقه حضور یافت بدون ایستایی (بی وقفه) سه لک  / ۳۰۰۰۰۰ هزار کیلومتر مسافرت کرد.

 حزب  ”بی جی پی” به رهبری نارندرا مودی حتی توانسته بیش از اکثریت مطلق کرسی های مجلس را به دست آورد. او همچون بولدوزر موانع صعب العبور را برداشت موجی تاریخی ایجاد کرد موجی که نه فقط مخالفان بلکه رقبای داخل حزبی را نیز به انزوا کشاند اینک این “هندو ناسیونالیست”  برای چهار سال آینده در راس این کشور دارای  بیش از یک میلیارد و دویست میلون نفر جمعیت است قرار خواهد داشت. پیروزی نامبرده برای جهانیان شگفت انگیز و  حائز اهمیت می باشد. سکولاریزم در همه جا تضعیف شده و بطور طبیعی ضربه مهلکی در هند نیز بر ان وارد شد

 

حزب مودی که در اقتصاد هند حضور گسترده ای دارد شاید باعث گردد که رشد اقتصادی در این کشور افزایش پیدا کند. او حتی صحبت از کاهش مالیات ها کرده که این امر احتمالا باعث زمینه بهتر برای سرمایه گذاری های خارجی می شود. هند قرار است مجددا به قدرت اقتصادی تبدیل شود. این امر مسلما خبر خوبی برای صنایع  و تولیدات ایران نیز است زیرا اینک شاید راحت تر بتواند وارد بازار آن کشور گردد.

 ولی پیروزی مودی باید توجه ما به وضعیت فرهنگی در هند را نیز جلب نماید. هند فقط بازار جالبی برای اقتصاد نیست. و یا کشور ورزش یوگا به تنهائی هم  نمی تواند باشد بلکه یک کشور دارای مشکلات مذهبی خطرناک یعنی ناسیونالیسم هندو  و مسلمانان افراطی نیز است. کسانی که از این موضوع آگاهند که نازی ها افکار نژادپرستانه خود را از تفکرات هندو می گرفتند بسیار اندک هستند. حزب مودی بخشی از یک جنبش که شاخه های تندرو آن افکار فاشیستی را دنبال می کنند، است.

کارشناس سیاسی شاهید می گوید : دقیق تر بگوئیم، یعنی برای هندو های ناسیونالیست، مسلمانان، مسیحیان و یا سیک ها انسان های درجه دوم به حساب می آیند. این موضوع مسلما می تواند هند را به انبار باروت و یا یک هند انفجاری تبدیل نماید. این موضوع هم نه فقط در سیاست داخلی بلکه در سیاست خارجی هم می تواند باشد زیرا هند امروز به عنوان قدرت اتمی با پاکستان همسایه مسلمان خود که آنهم دارای سلاح اتمی است دچار اختلاف شدید در زمینه کشمیر و غیره می باشد.

 بنابراین، وضعیت در این کشور با اقتصاد بزرگ و جمعیت میلیادری که جزء کشورهای در حال توسعه به حساب می آید می تواند هر زمانی اوج بگیرد. پنج کشور هستند که در این مجموعه قرار دارند.

چین کمونیستی آزادی بیان و عقیده راسرکوب می کند. در برزیل عضو دیگر آن بخاطر فساد مالی می رود تا دست خوش قیام عمومی علیه دولت شود. دولت ترکیه نیز فقط با خشونت تلاش می کند تا وضعیت را به سود خود بچرخاند. روسیه که با عملکردهای  ناسیونالیستی در اوکراین باعث مشکلات زیادی شده است. هند نیز که یکی از بزرگترین دمکراسی ها در جهان است نیز امروز با طرح مسائل ناسیونالیستی در وضعیت بهتری قرار ندارد. رشد اقتصادی در این کشور در سال های گذشته باعث بهبود وضعیت مردم شده بود. ولی کماکان  بسیاری در این کشور در فقر بسر می برند.این موضوع می تواند اگر تغییر در آن حاصل نشود وضعیت را بسیار خطرناک نماید.

چپ ها و مسلمانان مانند بسیاری دیگر از هندی‌ها دیگر نمی توانند نارندرا مودی را به دلیل نقش او در شورش‌های گجرات علیه مسلمانان به عنوان نخست وزیر یک کشور متکثر بپذیرند.

هرچند که نارندرا مودی خود دخالت در تشویق به کشتار مسلمانان را انکار می کند و تا کنون تحت تعقیب قرار نگرفته است، دستیار او پس از این ماجرا به ۲۸ سال حبس محکوم شد.

افرادی که در طول مدت زمانی که نارندرا مودی سروزیر ایالت گجرات بوده، منافعی داشته‌اند، اکنون از نخست وزیر شدن او استقبال می کنند، اما برای قربانیان نارندرا مودی، پیروزی او نشانه ای دیگر از بی عدالتی در نظام سیاسی هند است.

نارندرا مودی هیچ وقت از شورش هندوهای افراطی، تخریب مسجد بابری و ریختن خون مسلمانان هند اظهار تاسف نکرده است و بسیاری از افرادی که آن زمان جان سالم به در بردند اکنون در ‘حلبی آباد’ها زندگی می کنند.

زندگی شخصی نارندرا مودی نیز مورد سوال بوده و او که در سن ۱۷ سالگی ازدواج کرد، به رها کردن همسر خود در همان اول زندگی متهم شده است.

او در دنبال کردن اعتقادات افراطی هندو خود همواره دوست داشته است که خود را مجرد نشان دهد و تنها در سال جاری و در جریان تبلیغات انتخاباتی ناچار شد که اقرار کند که زن دارد – زنی که به مدت چند دهه تنها می زیسته است.

پایگاه اصلی قدرت نارندرا مودی در سازمان هندو و راست‌گرای راشتریا سوایامسواک سنگ قرار دارد RSS.

 این سازمان که در دهه ۱۹۲۰ میلادی (حدود ۹۰ سال پیش) تاسیس شد، به دنبال گسترش دین هندو به عنوان تنها دین در کل سرزمین هند است

در همین رابطه کاخ سفید با اعلام استقبال آمریکا از نتایج انتخابات هند از تصمیم واشنگتن برای دعوت نخست وزیرجدید این کشور به آمریکا در روزهای آتی و همچنین گفتگوی تلفنی باراک اوباما رئیس جمهوری این کشور با نارندرا مودی رهبر حزب ملی‌ گرای بهاراتیا جاناتا در پی کسب اکثریت کرسی های پارلمان خبر داد.

جان کری وزیر خارجه آمریکا نیز از تصمیم واشنگتن برای گسترش همکاریهای دوجانبه با دهلی نو بر اساس ارزشهای دموکراتیک خبر داد.

اوباما در جریان سفر سال ۲۰۱۰ مانموهان سینگ نخست وزیر کنونی هند به آمریکا تلاش بسیاری را برای گسترش روابط دوجانبه کرد، اما در پی بازداشت یک دیپلمات هندی در نیویورک و پرونده وی درباره سوء رفتار با یک خدمه، روابط دهلی نو واشنگتن تیره شد.از سوی دیگر دیوید کامرون نخست وزیر دولت ائتلافی انگلیس به نارندرا مودی به دلیل پیروزی قاطع در انتخابات پارلمانی بزرگ هند تبریک گفت.

سونیا گاندی رهبر حزب حاکم کنونی “کنگره” نیز ضمن تبریک به پیروزی ملی گرایان هند، پیروزی و شکست را دو بخشی از دموکراسی خواند و گفت به تصمیم مردم احترام می‌ گذاریم و مسئولیت شکست حزبم را می پذیرم.

میزان مشارکت مردمی هند در انتخابات که حزب راستگرای بی جی پی با کسب ۲۷۸ کرسی از ۵۴۳ کرسی مجلس به عنوان برنده و حزب کنگره با ۴۲ کرسی به عنوان بازنده معرفی شدند، ۶۷ درصد عنوان شد.

انتخابات شانزدهمین دوره مجلس هند در ۹مرحله در فاصله ۷ آوریل (۱۸ فروردین) الی ۱۲می (۲۲ اردیبهشت) برگزار شد و بیش از ۵۳۴ میلیون نفر ازحدود ۸۱۴ میلیون نفر واجد شرایط آرای خود را به صندوق ها انداختند.

در جریان این انتخابات که پرهزینه ترین انتخابات در جهان پس از انتخابات سال ۲۰۱۲ آمریکا اعلام شد، شانزدهمین پارلمان جدید در پی اعلام نتایج و پایان فعالیت پانزدهمین دوره “لوک سبها” در ۳۱ می تشکیل می شود.

رسانه‌های هندوستان گزارش دادند، تعداد نمایندگان مسلمان در پارلمان این کشور برای نخستین بار از زمان برگزاری انتخابات پارلمانی در سال ۱۹۵۲، به پایین‌ترین حد خود رسید.

شانزدهمین دوره مجلس عوام پارلمان هندوستان تنها ۲۴ نماینده مسلمان خواهد داشت در حالی که دوره قبلی ۳۰ نماینده مسلمان در این مجلس حضور داشتند.

میزان حضور نمایندگان مسلمان در پارلمان هندوستان در دوره نخست آن به سال ۱۹۵۲، ۳ / ۴ درصد بود اما میزان حضورشان در ربع قرن اخیر بین پنج تا شش درصد بود. در همین حال در انتخابات پارلمانی سال ۱۹۸۰ این میزان به بالاترین حد خود یعنی ۳ / ۹ درصد یا ۴۹ تن رسید.براین اساس، دوره شانزدهم پارلمان هند هیچ نماینده مسلمانی از ایالت اوتارپرادش یا از ماهاراشترا که جمعیت کثیری از مسلمانان در آن ساکن هستند، در خود نخواهد داشت.

تنها ایالاتی که نمایندگان مسلمان از آن‌ها به مجلس عوام دوره شانزدهم راه پیدا کرده‌اند شامل بنگال غربی (هشت تن)، جامو و کشمیر هند (چهار تن)، بیهار (چهار تن)، کرالا (سه تن)، آسام (دو تن) و آندرا پرادش، تامیل نادو و لاکشادویپ (هر کدام یک تن) هستند.

 

 مدیر موسسه مطالعات دفاعی و سیاسی هند گفت: نبود مسیر مستقیم دریایی و کشتیرانی بین هند و ایران بزرگترین مانع گسترش تجارت دو کشور است.

به گزارش ایرنا؛ دکتر ˈارویند گوپتاˈ عصر یکشنبه در نشست مشترک تخصصی سیاسی و اقتصادی بین ایران و هند در چابهار که با حضور مدیران منطقه آزاد چابهار و جمعی از مدیران و کارشناسان سیاسی و اقتصادی دو کشور برگزار شد، افزود: در صورتیکه مسیر مستقیم دریایی بین دو کشور ایران و هند از طریق چابهار راه اندازی شود، فعالیت های متقابل اقتصادی در منطقه از شتاب بیشتری برخوردار خواهد شد.

وی ضمن تاکید بر آشنایی سرمایه گذاران، صنعتگران و تجار دو کشور ایران و هند در خصوص فرصت های سرمایه گذاری مورد علاقه طرفین و درخواست های سرمایه گذاران هندی، بررسی وخدمات لازم برای فعالیت آنان در چابهار را خواستار شد.

وی با اشاره به حضور فعال چینی ها در منطقه آزاد چابهار از جمله وجود بازار اختصاصی چینی ها، تصریح کرد: گرچه برخی از تولیدات هندی را نیز در این منطقه دیدیم اما همین کالاها نیز از دبی به چابهار منتقل شده است.

وی پیشنهاد کرد: همکاری های دانشگاهی بین دو کشور ایران و هند با توجه به پتانسیل منطقه در زمینه تبادل استاد و دانشجو و همکاری های تحقیقاتی نیز گسترش یابد.

مدیر موسسه مطالعات دفاعی و سیاسی هند همچنین با اشاره به مشترکات فرهنگی ایران و هند گفت: در بازدیدی که از چابهار داشتم از اینکه مردم بومی منطقه به زبان اردو آشنایی کامل دارند، شگفت زده شدم، حتی در زمان صرف غذا متوجه شدیم که ذائفه مردم دو کشور شبیه هم است.

رییس هیئت مدیره و مدیرعامل سازمان منطقه آزاد چابهار نیز در این نشست با اشاره به سابقه همکاری های بین دو کشور گفت: بی تردید هند از قطب های اقتصادی نوظهور جهان است و توسعه بازارهای آن مستلزم همکاری های اقتصادی و ترانزیتی با سایر کشورها است و بدین خاطر بندر چابهار نقش مهمی در دستیابی آن به کشورهای دیگر بویژه آسیای میانه دارد.

ˈحامدعلی مبارکیˈ افزود: موضوع مشارکت اقتصادی کشور هند با این منطقه موضوعی مربوط به امروز نیست بلکه سالهاست گروههای هندی پیش از این برای سرمایه گذاری در بندر چابهار اعلام آمادگی کرده بودند که اکنون با توجه به نگاه ویژه دولت تدبیر و امید به اقتصاد، رفاه و معیشت مردم لازم است روند گفتگو و چگونگی نحوه سرمایه گذاری شتاب گیرد و از مذاکره و ملاقات به عمل باید برسیم.

وی با اشاره به امکانات و پتانسیل های بالقوه بندر استراتژیک چابهار، مزایای ترانزیت کالا از این منطقه آزاد را برشمرد و افزود: امکانات و تجهیزات موجود در بندر چابهار می تواند زمینه را برای فعال کردن مسیر ترانزیت کالاهای هندوستان به کشورهای افغانستان و آسیای میانه و همچنین سایر کشورها فراهم سازد.

رییس هیات مدیره منطقه آزاد چابهار خاطرنشان کرد :

منطقه آزاد چابهار یک موقعیت ممتاز و بین المللی در نقشه جهان دارد، فعالسازی مسیر ترانزیت هند – چابهار – افغانستان شروعی برای همکاری های مشترک است.

به گفته وی، مشارکت هند در قطب سوم پتروشیمی منطقه آزاد چابهار، صنایع نساجی، خودروسازی و ایجاد بازار تخصصی کالاهای هندی در منطقه از جمله زمینه های فعالیت مشترک ایران و هند می تواند باشد.

بررسی زمینه های سرمایه گذاری، توسعه محور شرق، افزایش همکاری های دو کشور ایران و هند از مسیر ترانزیتی چابهار و شتاب برقراری روابط از اهم محورهایی بود که در این نشست تخصصی مورد بحث و بررسی قرار گرفت.

موسسه مطالعاتی دفاعی و سیاسی هند یک تشکل بخش خصوصی است اما هزینه هان آن توسط دولت هند تامین و پرداخت می شود و در چند کشور فعالیت مشترک تحقیقاتی و پژوهشی انجام داده و می دهد.

 

 نتیجه ی بزرگ ترین انتخابات دنیا به عنوان نمادی از مردم سالاری (دموکراسی) در کشور هند، بیست و ششم اردیبهشت 1393 خورشیدی روشن شد و حزب «بهاراتیا جاناتا» (بی. جی. پی) توانست 282 کرسی از 543 مجلس را از آن خود کند و به حاکمیت 10 ساله ی حزب «کنگره» (از 2004 میلادی تاکنون) پایان بخشد.

در این دور از انتخابات هند بیش از 800 میلیون واجد شرایط شرکت در انتخابات بودند که نزدیک به 67 درصد آنان در انتخابات شرکت کردند. این انتخابات پنج میلیارد دلار هزینه در بر داشت که از این نظر رتبه دوم را در دنیا (پس از آمریکا) دارد.

پیش از اعلام نتایج و بر پایه ی پیش بینی ها، حزب بی. جی. پی با احتساب ائتلاف با دیگر احزاب به تشکیل دولت امید داشت اما اکنون به نظر می رسد آرای ریخته شده به صندوق، کام رهبران حزب یاد شده را شیرین تر از گذشته کرده است. 

** دلایل پیروزی بی. جی. پی

درباره دلایل اصلی این رخداد می توان به عوامل زیر اشاره کرد:

– بی. جی. پی به درک درستی از معنای اکثریت در هند دست یافته است. بیان این موضوع در شعارهای انتخاباتی سبب شد مردم هند نسبت به این حزب احساس امنیت بیشتری داشته باشند.

– اقدام های موثر اقتصادی «ناریندرا موری» از رهبران حزب بی. جی. پی و سر وزیر ایالت گجرات، برای تمام مردم هند به یک مدل و الگوی آرمانی و مطلوب تبدیل شده است. رشد اقتصادی و صنعتی این ایالت در اذهان مردم هند نتیجه ی اقدام ها، سیاست ها و مدیریت «مودی» است؛ فردی که اینک برای رسیدن به مقام نخست وزیری بالاترین بخت را دارد.

– افزون بر اقدام های موفق اقتصادی مودی باید به فعالیت های حرفه ای سیاسی وی نیز اشاره کرد. قدرت سخنوری و اعتماد به نفس مودی و بهره گیری از القابی همچون «آقای توسعه» و «بیسمارک گجرات» از دیگر محرکه های پیروزی حزب بی. جی. پی است.

– کمیسیون مستقل انتخابات هند اعلام کرد نزدیک به 75 درصد دارایی های 6 حزب کلیدی هند از منابع نامشخص تامین شده است. از این رو، بحث فساد حتی در انتخابات به طور جدی اذهان مردم را مخدوش می کند. در برابر، مودی از افرادی است که تاکنون هیچ گونه اتهام به فساد نداشته و خود را ضد فساد معرفی کرده است. 

– بی. جی. پی از تمام ابزارهای تبلیغاتی همانند راه اندازی وبلاگ، انجام دادن سخنرانی، فرستادن پیام های صوتی و متنی، برگزاری دیدارهای مستقیم با مردم و غیره بیشترین بهره را برد.

– پرکاری، ساده زیستی، حسن شهرت، نفوذ فراوان بی. جی. پی میان تاجران و صاحبان سرمایه، روابط سازنده با بخش خصوصی و… از ویژگی های مودی و حزب او است. 

در برابر، نارضایتی مردم از عملکرد اقتصادی حزب کنگره و ناتوانی دولت در اشتغالزایی، مهار تورم، تامین امنیت زنان و… به رویگردانی بیشتر هندی ها از این حزب منجر شده است.

** حزب کنگره و روابط با ایران؛ میراث نامطلوب

اکنون حزب کنگره به بازنده جدی انتخابات تبدیل شده است. به دست آوردن نزدیک به 40 کرسی در مجلس شکستی سنگین برای این حزب به شمار می آید. این موضوع سبب می شود کنگره تلاش کند در دور بعدی انتخابات خود را به گونه ای بازسازی کند که افزون بر قدرت، حیثیت از دست رفته خود را احیا کند. 

با مرور رخدادهای مشترک ایران و هند طی یک دهه گذشته و در دوره ی حاکمیت حزب کنگره، می توان گفت این روابط، متاثر از سیاست های کاسب کارانه، منفی، حداکثرگرا و تاخیری این حزب بود. 

این موارد را می توان با گزاره های زیر اثبات کرد: 

– دولت برآمده از حزب کنگره ی هند در توقیف کشتی ایرانی «دیانته» به گونه ای عمل کرد که گویی در کنار آمریکا و اتحادیه اروپا، وضع کننده تازه ی تحریم علیه ایران است.

– با آن که سه تا چهار سال از پیگیری جدی طرح توسعه چابهار از طرف دولت هند می گذرد اما این دولت برای پیشبرد این طرح تاکنون از خود اراده ی جدی نشان نداده است. سرمایه گذاری 100 میلیون دلاری هند در این طرح نیز که پیش از این وزیر امور خارجه آن کشور اعلام کرده بود، هنوز روی کاغذ باقی مانده است.

– با وجود معاف شدن هند از تحریم های مربوط به خرید نفت ایران، جایگاه تهران در فروش نفت به دهلی نو از رتبه دوم به هفتم رسیده که در این زمینه، بیش از هر عامل حاشیه ای و مداخله گر، اراده هند دخیل بوده است. 

– در شرایط تحریم علیه ایران، هند در برابر پیشنهادهای جمهوری اسلامی ایران به شیوه های گوناگون در دستیابی به ساز و کاری برای انتقال پول به تهران سنگ اندازی کرده است.

– قرار دادن نام ایران در فهرست سیاه در دوره حاکمیت حزب کنگره صورت گرفت.

– هند در صدور روادید برای شهروندان ایرانی، بسیار سخت گیری می کند. مستثنا کردن ایران همراه با هفت کشور دیگر از فهرست دریافت امتیاز صدور روادید فرودگاهی، آخرین نشانه از رفتار حزب کنگره در عرصه سیاست خارجی است. این امر به کاهش سفر گردشگران ایرانی به هند و آسیب رسیدن به روابط تجاری 2 کشور منجر شد.

– هر چند هند یکی از بنیانگذاران و موافقان ایده طرح (کریدور) شمال – جنوب ایران بوده و میزبانی چندین نشست را در این باره بر عهده داشته است اما هم اکنون به طور شایسته از این طرح پشتیبانی نمی کند. 

– درباره طرح خط لوله انتقال گاز ایران به پاکستان و سرانجام به هند، با آن که بیش از 2 دهه از شکل گیری ایده ی آن می گذرد و تهران هزینه های بسیاری برای این طرح پرداخت کرده است، دهلی نو سیاست «بیرون نرفتن از این طرح» را به زبان رانده اما هیچ اقدام جدی انجام نداده است. موضوع انتقال گاز ایران به هند از راه دریا نیز هنوز مراحل ابتدایی خود را طی می کند. 

** بی. جی. پی و ایران؛ چشم اندازهای مثبت و توسعه محور 

با تشکیل دولت هند به وسیله ی حزب بی. جی. پی که یکی از ویژگی های آن شکلگیری یک دولت بیشینه ای (حداکثری) خواهد بود، بی تردید تفاوت هایی را در روابط خارجی در برخی حوزه ها خواهیم دید. 

 دولت قبلی موفقیت های بزرگی داشت اما در مقایسه با رشد کشور همسایه اش  چین  چندان موفق نشان نمی دهد و رشوه خواری – فساد و کندی قضایی  عوامل عمده ضعف نظام قبلی بود.

مودی جبران ضعف های به جای مانده از دوره ی حاکمیت حزب کنگره را با جدیت دنبال می کند.

کاهش میزان فقر، از میان بردن فساد، اشتغالزایی، احیای رشد اقتصادی، مهار تورم، بهبود سطح رفاه عمومی و به طور کلی افزایش رضایت مردم در حوزه اقتصادی از برنامه های او است. 

بیشتر انتظارها از دولت مودی به نوع عملکرد اقتصادی وی باز می گردد. به عبارتی فضای عمومی هند وی را به یک فضای اجباری که در آن اقتصاد اهمیت دارد، وارد کرده است. 

مودی را می توان یک چهره موفق اقتصادی – صنعتی در ایالت گجرات دانست. وی با این وعده که می خواهد تمام هند را همانند گجرات توسعه دهد توانست رای بسیاری از گروه های مردمی را جذب کند اما توسعه هند محدوده گسترده تری دارد. از این رو، روابط با کشورهایی که ویژگی مکمل اقتصادی دارند بسیار اهمیت می یابد.

در چنین شرایطی، نوعی از سیاست خارجی موفق خواهد بود که «اولویت اقتصادی» در آن رعایت شده باشد و کشورهایی اهمیت خواهند یافت که روابط با آنها برآیندی اقتصادی داشته باشد. در این میان باید به 2 مولفه «هم تکمیلی یا مکمل بودن ایران و هند» و همچنین «چارچوب اصلی سیاست های مودی» اشاره کرد. بنابر این از این پس جمهوری اسلامی ایران جایگاه ویژه ای در سیاست های اقتصادی هند می یابد و «هم تکمیلی ایران و هند» مطرح می شود.

در چارچوب سیاست های مودی، انرژی اهمیت ویژه ای دارد و جایگاه ایران در عرضه این کالای راهبردی برای هند به عنوان یکی از بزرگ ترین درخواست کنندگان انرژی، بهتر از گذشته قابل درک است. 

در چارچوب سیاست هایی همچون اشتغالزایی و بهبود رفاه مردم هند، صادرات یکی از گزینه های مهم است و در این میان دستیابی بهتر به اروپا و آسیای مرکزی گزینه های مطلوب هند به شمار می آید. از این رو، استفاده از کریدور شرق به غرب و شمال – جنوب ایران یکی از انتخاب های مناسب برای مودی است. 

به نظر می رسد مودی برای استفاده از این ظرفیت، دیگر مشارکت در توسعه چابهار را به تعویق نخواهد انداخت. به عبارتی، بازی مبهم و تعلل محورانه ی دهلی نو (حزب کنگره) در قبال ایران و همچنین راهبرد «امروز و فردا کردن» در سیاست خارجی آن کشور جایی برای عرض اندام نخواهد داشت، زیرا مکمل بودن اقتصاد ایران و هند ایجاب می کند تهران زمینه دسترسی بیشتر دهلی نو به کریدورها را فراهم کرده و به این کشور به عنوان یکی از خریداران مهم انرژی خود بنگرد.

با توجه رویکرد تازه ایران در عرصه سیاست خارجی و تاکید دولت یازدهم بر اصل «تعامل سازنده»، به نظر می رسد هند خود را از این فضا محروم نکند و در راه تغییر فضای مبتنی بر شک و تردید گذشته به سوی عرصه ای همپیوند با یقین، اعتماد به نفس و تسریع در اقدام های عاقلانه اقتصادی – سیاسی گام بردارد. در برابر، ایران هم به تعهدهای اقتصادی – فرهنگی خود بیش از گذشته پایبند خواهد بود.

از سوی دیگر آمریکا تاکنون حاضر نشده است به مودی روادید ورود به واشنگتن را بدهد و وی را به نقض حقوق بشر متهم می کند. مودی هم می داند که برای اجرای وعده های اقتصادی خود، عبور از تحریم های ایران به عنوان یکی از راهکارهای حصول (رسیدن به)نتیجه، مطلوب خواهد بود.

از این رو می توان پیش بینی کرد دولت تدبیر در ایران و دولت نوین هند که به زودی مودی آن را تشکیل می دهد، انتظارهایی دوسویه خواهند داشت که در فضای واقع گرایی سیر می کند زیرا اکنون فرصت های مناسبی پیش روی 2 کشور وجود دارد.